Kovan

KOVAN

1.
müstakil. boş bulundu petek koştur müteahhit dikilsin gökdelen. boşluk ama kabul etmez evren. duvarları resimsiz, şeffaf ve sarı.

ipini kopardı kovanda bir oğul. koptu, kırık mı yoksa kolu yoksa özgür.

koştur anca çıkılacak katlar gök alçalmadan. bala batacak yavaşlarsa aman!

2.
göçer. düzelmiş çizgiler. pürüzsüz bir cilt ya da gergin ten. yanılsama. ne de olsa tüm oğullar benzer birbirine. ne de uğraş yaşamak bir damla daha bal. ne de uç yeniden.

lök tutmaz köhne kâgir kovanda çopur arı. uğultu kalır geride balı  boşta akmış. nice koşturmacada fersiz gözünde varsa canı.

3.
şeker yanığı ciğerleri susuz arı. kopuk ip, kanat vur açılsın boş petek fakı. kanadı kurtardı ip çürük ama göz bağlı. yine de geçilmez kovandan.

4.
koşturdu kovanda başta taç elinde asa. yitti süresi dolmadan petek. koşturdu ama yetmez ne çok oğul matemini tutacak. süre bitti geride üç damla bal.

altı köşe lahdinde yüce ece, gergin ve pürüzsüz kanatları duvarda asılı. hüsran içinde ve yalnız.

5.
rüzgar her dalı ayrı eğiyor. mutlak değiyor toprağa dolu başak başları.

6.
ece askıda kopuk kanadıyla bakıyor altıgen lahdinden. balmumu heykeller kadar diri. gülümseyen bir dudak kadar donuk.

7.
corumda bir oğul çokuşanların dışında. kıyısından geç gailenin. çantanda tuz. tozuyor, yine de tozuyor, yine de çiçek yine…

8.
mayasız çoğaldı curu bal fayda ne!

9.
şeker yanığı ciğerleri susuz…

10.
göçer. haydi bitsin uzasa sana zahmet bana zül nasıl olsa!