SÜT KOKUSU
bunu pozitif bilimlerle açıklayamam
süt bozulur. acı tat
gün batar. pas kaplar derinizi
su kaldırır metali. emin
yine de bozuluyor bekleyen
acı ağız sütü
kokusundan dönüyor sürüngen
tıslayarak. deliğinde kudurmuş
bu kara delik yutuyor oysa vaat edileni
meyletme koksa da süt
bozulmak dünyadaki kaderi
unutulmuş bir kol kadar ağır
bu bahçenin sürgün sürüngeni
derisini terk ediyor. melez
süt kokusundan esrik
arsız. deşiyor derisini
söz ki dönse, yine kuyruğunu ısırır
geçti. geçebilse sütten kuş adımı
çevirip gözünü gökte kısmet arar
bir kuşun kısmeti oysa atık derisi
ağır kanatlarında insan suretleri olan
bu göğü kaplayan bulut
siyah. feryat
mezarlıklardan yükselen fısıltı
her dinde duyulan
ihtimalleri çoğaltmak
ah bize kara kuru
kuyudan seslenen ümit
ah bizi topla bir bütüne
yeşil bir dala ekle
“yerini yitirmiş kirpik
göze batıyor”
elimizi tutunduran parmak izlerimiz
bunu da açıklayamam
çok şükür var. sürtünme kuvveti
adımlarımızdaki direnç
bunu bildim ve kaniyim
izini sürdü derimize
parlıyor gözümüzde boşluk
şükür. nurundan kattı, insanım
Son yorumlar