Ocak 2012

Koyu karanlık, ağır bir koku var. El yordamıyla ilerliyorum. Eğildim, sırtım kambur. Ellerimi kireç taşı duvarlara sürüyorum. Her biri tonlarca ağırlığında küplerden oluşan piramidin kalbine doğru iniyorum. Koridorun sonunda küçük bir oda, ortasında lahit. Kalbi sökülmüş ceset yeniden dirileceği günü bekliyor.

Kaldırıp bir narı, hışımla yere çarpmak istiyorum. Kızıl suyun hafif göllenmesini beklemek. Saçılan yakut tanelerini ezebilirim. Annemin sevgili halısının üstünde benekler. Evet ben; bir narı kaldırıp hışımla…